Here's a review from Lords Of Metel. Lords of Metal has been around for a very long time and is an essential webzine out in the Neatherlands for the METAL genres. It's in Dutch and we recived A score of 87 out 100.
Zero Hour - Dark Deceiver
Sensory
archiveer onder Prog / Sympho metal
Evil Dr. Smith: Eindelijk! Liefhebbers van Zero Hours meest technische en ondoordringbare album 'The Towers Of Avarice' (2001) hebben nu eindelijk de opvolger waar ze al jaren naar smachten. In de tussenliggende jaren liet Zero Hour met diverse albums al menig bandje een poepie ruiken hoe hoogbegaafde progmetal gespeeld dient te worden, maar deed dit met meer vloeiend, melodieuzer en toegankelijker materiaal, met als voorlopig hoogtepunt het voorlaatste album 'Specs Of Pictures Burnt Beyond'.
'Dark Deceiver' opent echter met 'Power To Believe', een zeven minuten durende wervelwind van rare maatsoorten, tegendraadse ritmes en tempowisselingen in de beste Watchtower-traditie, maar die een stuk pakkender, spannender en vooral ook beter geproduceerd zijn dan Ron Jarzombeks nieuwere bandjes Spastic Ink en Blotted Science. Yngwie Malmsteen? Meshuggah? Wibi Soerjadi? Pfff, been there, done that. Zero Hour is the shit! En dan weten ze die chaos verdomme nog te verweven met gevoel en emotie ook! Die mannen hebben vast geen vingerkootjes. Fanatiekelingen met een fetisj voor freaky riffjes die nu met een bobbel in de broek en het zweet op het voorhoofd driftig het album proberen te downloaden (ga 'em gewoon kopen, gek!) zullen na dit nummer misschien toch van een koude kermis thuiskomen, want na deze exercitie in toonladdermishandeling neemt de band hier en daar wat gas terug, ten faveure van meer melodie en emotie. Vooral in die melodische stukken komen de kwaliteiten van zanger Chris Salinas nadrukkelijk bovendrijven, waarbij Geoff Tate al nagelbijtend en tandenknarsend zal moeten erkennen dat er iemand anders met zijn stem vandoor is gegaan.
Niet dat Zero Hour er zich na het openingsnummer speltechnisch makkelijk vanaf maakt, want daarvoor zitten de broertjes Tipton veel te kundig en complex aan hun snaren te plukken en drijven ze hierbij drummer Mike Guy tot het uiterste. Luister maar eens naar de brute openingriffs in het titelnummer, een van de hardste nummer uit de carriËre van Zero Hour en niet alleen daarom een hoogtepunt van het album. Of naar de krankzinnig eigenwijze riffwaterval van het korte 'Resurrection' dat helaas wel een (te) abrupt einde kent. Het epicentrum van het album is natuurlijk de twaalf minuten durende progmetalmarathon 'Inner Spirit' en daar zitten meer ideeÎn in verwerkt dan in het titelnummer van Dream Theaters 'Six Degrees of Inner Turbulence'. De combinatie van de hoekige, tegendraadse riffs en de melodische zang van Salinas pakt erg eigenzinnig uit in het eerste deel, terwijl in het tweede deel de band weer aansluiting zoekt bij de sferische progmetal van Fates Warning.
Het album is strak en hard geproduceerd (wederom door uitgediende Dino Alden die zich tegenwoordig alleen maar inlaat met de albums van Marty Friedman en Zero Hour), maar waar veel moderne metalbands een zelfde sound nastreven en vervallen in een klinisch, onpersoonlijke geluid, daar ligt er bij Zero Hour een organische zweem over het geluid, waardoor de muziek de nodige warmte uitstraalt en tegelijkertijd de ballen uit je broek beukt. Het album is verder gedecoreerd met twee instrumentaaltjes. Bij het korte intermezzo 'Tendonitis' dwarrelen de basnootjes als een combinatie van 'Pulling Teeth' en Joey de Mayo's interpretatie van 'Flight Of The Bumblebee' door de ruimte en het vervreemdende 'Severed Angel' is met een collage van geluidsamples en een schijnbaar willekeurige opeenstapeling van een en dezelfde moddervette beukriff een wat merkwaardige afsluiter van het album. Wederom een verdomd indrukwekkend album van de twins of technometal en al behaalt dit album net een beetje minder punten dan zijn indrukwekkende voorganger, laat dat niemand beletten om achter dit album aan te gaan.
Evil Dr. Smith diagnostiseert: 87/100 (toelichting)
http://www.zerohourweb.com